أَنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ جَاءَهُ رَجُلٌ فَقَالَ یَا رَسُولَ اَللَّهِ أَ مَا رَأَیْتَ فُلاَناً رَکِبَ اَلْبَحْرَ بِبِضَاعَةٍ یَسِیرَةٍ وَ خَرَجَ إِلَى اَلصِّینِ فَأَسْرَعَ اَلْکَرَّةَ وَ أَعْظَمَ اَلْغَنِیمَةَ حَتَّى قَدْ حَسَدَهُ أَهْلُ وُدِّهِ وَ أَوْسَعُ قَرَابَاتِهِ وَ جِیرَانِهِ فَقَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ إِنَّ مَالَ اَلدُّنْیَا کُلَّمَا اِزْدَادَ کَثْرَةً وَ عِظَماً اِزْدَادَ صَاحِبَهُ بَلاَءً فَلاَ تَغْتَبِطُوا أَصْحَابَ اَلْأَمْوَالِ إِلاَّ بِمَنْ جَادَ بِمَالِهِ فِی سَبِیلِ اَللَّهِ وَ لَکِنْ أَ لاَ أُخْبِرُکُمْ بِمَنْ هُوَ أَقَلُّ مِنْ صَاحِبِکُمْ بِضَاعَةً وَ أَسْرَعُ مِنْهُ کَرَّةً وَ أَعْظَمُ مِنْهُ غَنِیمَةً وَ مَا أُعِدَّ لَهُ مِنَ اَلْخَیْرَاتِ مَحْفُوظٌ لَهُ فِی خَزَائِنِ عَرْشِ اَلرَّحْمَنِ قَالُوا بَلَى یَا رَسُولَ اَللَّهِ فَقَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ اُنْظُرُوا إِلَى هَذَا اَلْمُقْبِلِ إِلَیْکُمْ فَنَظَرْنَا فَإِذَا رَجُلٌ مِنَ اَلْأَنْصَارِ رَثُّ اَلْهَیْئَةِ فَقَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ إِنَّ هَذَا لَقَدْ صَعِدَ لَهُ فِی هَذَا اَلْیَوْمِ إِلَى اَلْعُلْوِ مِنَ اَلْخَیْرَاتِ وَ اَلطَّاعَاتِ مَا لَوْ قُسِمَ عَلَى جَمِیعِ أَهْلِ اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرْضِ لَکَانَ نَصِیبُ أَقَلِّهِمْ مِنْهُ غُفْرَانَ ذُنُوبِهِ وَ وُجُوبَ اَلْجَنَّةِ لَهُ قَالُوا بِمَا ذَا یَا رَسُولَ اَللَّهِ فَقَالَ سَلُوهُ یُخْبِرْکُمْ عَمَّا صَنَعَ فِی هَذَا اَلْیَوْمِ فَأَقْبَلَ عَلَیْهِ أَصْحَابُ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ قَالُوا لَهُ هَنِیئاً لَکَ مَا بَشَّرَکَ بِهِ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَمَا ذَا صَنَعْتَ فِی یَوْمِکَ هَذَا حَتَّى کُتِبَ لَکَ مَا کُتِبَ فَقَالَ اَلرَّجُلُ مَا أَعْلَمُ أَنِّی صَنَعْتُ شَیْئاً غَیْرَ أَنِّی خَرَجْتُ مِنْ بَیْتِی وَ أَرَدْتُ حَاجَةً کُنْتُ أَبْطَأْتُ عَنْهَا فَخَشِیتُ أَنْ تَکُونَ فَاتَتْنِی فَقُلْتُ فِی نَفْسِی لَأَعْتَاضَنَّ مِنْهَا اَلنَّظَرَ إِلَى وَجْهِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَلَیْهِ السَّلاَمُ فَقَدْ سَمِعْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ یَقُولُ اَلنَّظَرُ إِلَى وَجْهِ عَلِیٍّ عِبَادَةٌ فَقَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ إِی وَ اَللَّهِ عِبَادَةٌ وَ أَیُّ عِبَادَةٍ إِنَّکَ یَا عَبْدَ اَللَّهِ ذَهَبْتَ تَبْتَغِی أَنْ تَکْتَسِبَ دِینَاراً لِقُوتِ عِیَالِکَ فَفَاتَکَ ذَلِکَ فَاعْتَضْتَ مِنْهُ اَلنَّظَرَ إِلَى وَجْهِ عَلِیٍّ وَ أَنْتَ لَهُ مُحِبٌّ وَ لِفَضْلِهِ مُعْتَقِدٌ وَ ذَلِکَ خَیْرٌ لَکَ مِنْ أَنْ لَوْ کَانَتِ اَلدُّنْیَا کُلُّهَا لَکَ ذَهَبَةً حَمْرَاءَ فَأَنْفَقْتَهَا فِی سَبِیلِ اَللَّهِ وَ لَتَشْفَعَنَّ بِعَدَدِ کُلِّ نَفَسٍ تَنَفَّسْتَهُ فِی مَصِیرِکَ إِلَیْهِ فِی أَلْفِ رَقَبَةٍ یُعْتِقُهُمُ اَللَّهُ مِنَ اَلنَّارِ بِشَفَاعَتِکَ .
مردی نزد رسول خدا آمد و عرض کرد: یا رسول‌الله خبر دارید فلانی با اندک کالایی سوار بر کشتی شد و به چین سفر نمود و خیلی زود بازگشت و سود زیادی نصیبش شد طوری که دوستانش به وی حسادت می‌ورزند و در حق خویشاوند و همسایگانش بسیار بخشش کرد؟
رسول خدا فرمودند که مال دنیا هرچه بیشتر گردد، صاحبش بیشتر در معرض بلا قرار گیرد، از این رو بر ثروتمندان غبطه نخورید مگر کسانی که مال خود را در راه خدا ببخشند. لیکن آیا دوست دارید شما را از کسی آگاه کنم که سرمایه‌اش از دوست شما کمتر و زودتر از او بازگشته و سود بیشتری برده باشد و هرچه برای وی فراهم گشته جملگی در خزانهٔ خدا محفوظ باشد؟ گفتند بله یا رسول الله
فرمود به این شخص که دارد به سمت شما می آید بنگرید چون نگاه کردیم مردی از انصار را دیدیم که لباسی کهنه بر تن داشت
فرمود: از این مرد امروز به قدری خیر و طاعت بالا رفته که اگر بر همهٔ اهل آسمان‌ها و زمین پخش شود، کمترین بهره مند آن است که گناهانش آمرزیده شود و بهشت بر او واجب گردد.
عرض کردند: با چه عملی یا رسول‌الله؟
فرمود: از وی بپرسید به شما خواهد گفت امروز چه کرده است. پس صحابه رسول خدا به وی روی آورده و گفتند: بر تو گوارا باد آنچه را که رسول خدا به تو مژده داده است. امروز چه کرده ای که این همه ثواب برای تو نوشته شده است؟
آن مرد گفت: به یاد ندارم امروز کار خاصی کرده باشم جز اینکه در پی کاری از خانه بیرون آمدم و تأخیر کردم و ترسیدم که از دستم برود و با خود گفتم که نظر کردن به روی علی‌بن‌ابی‌طالب را با آن حاجت عوض می‌کنم. زیرا از رسول خدا شنیدم که «نظر کردن به روی علی عبادت است»
پس رسول خدا فرمود: آری به خدا عبادت است! و چه عبادتی است! ای بندهٔ خدا رفته بودی برای دیناری برای قوت خانواده‌ات به دست آوری لیکن آن را از دست دادی و جای آن با محبت و اعتقاد به فضل او به روی علی نظر کردی و این بهتر از آن است که همهٔ دنیا پر از زر سرخ بود و به تو تعلق داشت و تو آن را در راه خدا انفاق می‌کردی و به تعداد نفس‌هایی که در این راه کشیده‌ای قطعا شفیع هزار گنهکار می‌شود که خداوند آنها را به شفاعت تو آراد می‌کند
بحار الانوار جلد ۳۸ صفحهٔ ۱۹۷
و بیچاره مایی که در دوران غیبت به سر می‌بریم ... هم از دیدن جمال نورانی امیرالمؤمنین محرومیم ... هم امام عصرمان روحی و ارواح‌العالمین لتراب مقدمه فداه را ندیده‌ایم و نشنیده‌ایم
اللهم انا نشکوا الیک فقد نبینا و غیبتة ولینا ...
