۰۵۳-که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را
أَخْبَرَنِی عَلِیُّ بْنُ حَاتِمٍ رَحِمَهُ اَللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعْدٍ [سَعِیدٍ] اَلْهَمْدَانِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْمُحَمَّدِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا کَثِیرُ بْنُ عَیَّاشٍ عَنْ أَبِی اَلْجَارُودِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ السَّلاَمُ : فِی قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ - « إِنَّمٰا وَلِیُّکُمُ اَللّٰهُ وَ رَسُولُهُ وَ اَلَّذِینَ آمَنُوا» اَلْآیَةَ قَالَ إِنَّ رَهْطاً مِنَ اَلْیَهُودِ أَسْلَمُوا مِنْهُمْ عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ سَلاَمٍ وَ أَسَدٌ وَ ثَعْلَبَةُ وَ اِبْنُ یَامِینَ وَ اِبْنُ صُورِیَا فَأَتَوُا اَلنَّبِیَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَقَالُوا یَا نَبِیَّ اَللَّهِ إِنَّ مُوسَى عَلَیْهِ السَّلاَمُ أَوْصَى إِلَى یُوشَعَ بْنِ نُونٍ فَمَنْ وَصِیُّکَ یَا رَسُولَ اَللَّهِ وَ مَنْ وَلِیُّنَا بَعْدَکَ فَنَزَلَتْ هَذِهِ اَلْآیَةُ - « إِنَّمٰا وَلِیُّکُمُ اَللّٰهُ وَ رَسُولُهُ وَ اَلَّذِینَ آمَنُوا اَلَّذِینَ یُقِیمُونَ اَلصَّلاٰةَ وَ یُؤْتُونَ اَلزَّکٰاةَ وَ هُمْ رٰاکِعُونَ » ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ قُومُوا فَقَامُوا فَأَتَوُا اَلْمَسْجِدَ فَإِذَا سَائِلٌ خَارِجٌ فَقَالَ یَا سَائِلُ أَ مَا أَعْطَاکَ أَحَدٌ شَیْئاً قَالَ نَعَمْ هَذَا اَلْخَاتَمَ قَالَ مَنْ أَعْطَاکَهُ قَالَ أَعْطَانِیهِ ذَلِکَ اَلرَّجُلُ اَلَّذِی یُصَلِّی قَالَ عَلَى أَیِّ حَالٍ أَعْطَاکَ قَالَ کَانَ رَاکِعاً فَکَبَّرَ اَلنَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ کَبَّرَ أَهْلُ اَلْمَسْجِدِ فَقَالَ اَلنَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ وَلِیُّکُمْ بَعْدِی قَالُوا رَضِینَا بِاللَّهِ رَبّاً وَ بِالْإِسْلاَمِ دِیناً وَ بِمُحَمَّدٍ نَبِیّاً وَ بِعَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَلِیّاً فَأَنْزَلَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ « وَ مَنْ یَتَوَلَّ اَللّٰهَ وَ رَسُولَهُ وَ اَلَّذِینَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اَللّٰهِ هُمُ اَلْغٰالِبُونَ» فَرُوِیَ عَنْ عُمَرَ بْنِ اَلْخَطَّابِ أَنَّهُ قَالَ وَ اَللَّهِ لَقَدْ تَصَدَّقْتُ بِأَرْبَعِینَ خَاتَماً وَ أَنَا رَاکِعٌ لِیَنْزِلَ فِیَّ مَا نَزَلَ فِی عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَلَیْهِ السَّلاَمُ فَمَا نَزَلَ
امام پنجم در تفسیر قول خداى عز و جل (مائده 55) همانا ولى شما خدا و رسول او است آنان که ایمان دارند تا آخر آیه فرمود جمعى از یهودیان مسلمان شدند مانند عبد اللّٰه بن سلام و اسد و ثعلبه و ابن یامین و ابن صوریا و نزد پیغمبر «صلّى اللّه علیه و آله» آمدند و گفتند یا نبى اللّٰه موسى یوشع بن نون را وصى خود کرد وصى شما کیست؟ کى پس از تو سرپرست ما است این آیه نازل شد که ولى شما خدا و رسول او است و آن کسانى که گرویدند و نماز برپا کردند و زکاة پرداختند و در رکوعند سپس رسول خدا فرمود برخیزید برخاستند و بمسجد آمدند ناگاه سائلى بیرون میشد فرمود اى سائل کسى چیزى بتو نداد؟ گفت چرا این خاتم را دادند و فرمود کى بتو داد گفت این مردى که نماز میخواند فرمود در چه حالى بتو داد گفت در حال رکوع پیغمبر تکبیر گفت و اهل مسجد هم تکبیر گفتند فرمود على بن ابى طالب پس از من ولى شما است گفتند بپروردگارى خدا خشنودیم و بدین اسلام و به پیغمبرى محمد و به ولایت على بن ابى طالب، خدا این آیه فرستاد (مائده 56) هر که خدا را ولى خود داند و رسولش و آنها که گرویدند به راستى حزب خدا غالبند از عمر بن خطاب روایت شده که من چهل خاتم تصدق دادم در حال رکوع تا در باره من نازل شود آنچه در باره على نازل شد و چیزى نازل نشد.
امالی صدوق جلد ۱ صفحه ۱۲۴
