بحث رجعت را خیلی عقب مانده‌ام از نوشتنش
صادق باشم حوصله‌ام برای نوشتنش هم کم است
امشب یک گفت‌گوی دیگری شکل گرفت که یکی از بچه‌ها یک بحث آیهٔ قرآنی را که جا مانده بود آورد. بحث علامهٔ طباطبایی در باب رجعت ذیل آیهٔ ۲۱۰بقره
فی ما بین گفت‌گو نمی‌دانم چه شد این فراز مطرح شد:
مَوْلایَ فَإِنْ أَدْرَکْتُ أَیَّامَکَ الزَّاهِرَةَ، وَأَعْلامَکَ الْباهِرَةَ، فَها أَنَا ذَا عَبْدُکَ الْمُتَصَرِّفُ بَیْنَ أَمْرِکَ وَنَهْیِکَ أَرْجُو بِهِ الشَّهادَةَ بَیْنَ یَدَیْکَ وَالْفَوْزَ لَدَیْکَ، مَوْلایَ فَإِنْ أَدْرَکَنِی الْمَوْتُ قَبْلَ ظُهُورِکَ فَإِنِّی أَتَوَسَّلُ بِکَ وَبِآبائِکَ الطَّاهِرِینَ إِلَى اللّٰهِ تَعالىٰ، وَأَسْأَلُهُ أَنْ یُصَلِّیَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ یَجْعَلَ لِی کَرَّةً فِی ظُهُورِکَ، وَرَجْعَةً فِی أَیَّامِکَ، لِأَبْلُغَ مِنْ طاعَتِکَ مُرادِی، وَأَشْفِیَ مِنْ أَعْدَائِکَ فُؤَادِی
و یک فراز آن عجیب‌تر بود ...
دعا خطاب به امام عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف است
در بخش اعمال سامرا
دعا خطاب به امام عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف است می‌گوید
مولای من، اگر ایام درخشان و زهرایی تو را درک کردم؛ اعلام روشن تو را دریافتم، پس در آن من آن بندهٔ توام که بین امر و نهی‌ات در آمد و شد خواهم بود و امیدم به شهادت در راه تو و فوز لدیک ...
این بخشش اما انگار برای من ناامید بود
مولای من، اگر موت مرا دریافت قبل از ظهورت، پس من به تو توسل می‌جویم، به تو و به پدران طاهر تو، به سوی خدای بلندمرتبه
و می‌خواهم و سوال می‌کنم که بر محمد و آل محمد درود فرستند و قرار دهد برای من بازگشت مکرر در ظهورت، و رجعت در ایام تو، تا از اطاعت تو کردن به مراد دلم برسم و قلب زخمی‌ام از دشمنانت شفا یابد
عمیقا آه می‌کشیدم همیشه که چرا ما در این دوران این‌قدر بیچاره هستیم
ولی این فراز به زبان خودمانی می‌گوید: آقاجان بگذار برگردم تا آن‌طوری که دلم می‌خواهد تو را اطاعت کنم، تو را خدمت‌گزاری کنم، اصلا این‌قدر خدمت‌گزارت باشم که به دلم آرزومندم به مرادش برسد ... قلبم که از دست دشمنانت پاره پاره و زخمی شده، شفا یابد و آرام شود
نمی‌دانم آنها که به رجعت اعتقاد ندارند چه می‌کشند
