پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :
لا تَنظُر إلی صَغَرِ الخَطیئةِ وَ لکِن اُنظر الی مَن عَصَیتهُ
به کوچکی گناه نگاه نکن، بلکه ببین چه کسی را سرپیچی کرده‌ای
غررالفصاحه – باب ل – حدیث 3984
اَفَلایَنظُرونَ اِلیَ الاِبِلِ کَیفَ خُلِقَت؟!
آیا تا بحال به شتر توجه کردین ببینین خلقتش چه شکلیه؟ بقیه چیزا چه طور؟
طبقه بندی موضوعی
-
دعا
(۵) -
شیرینی تامل روایت
(۸۴)-
رجعت
(۴)
-
-
همین طوری بدون تامل
(۱۴۱) -
محرم
(۷)
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :
لا تُمیتُوا القُلوُبَ بِکَثرَةِ الطَّعانِ وَ الشَّرابِ، فَاِنَّ القَلبَ یَمُوتُ کالزَّرعِ إِذا کَثُرَ عَلیهِ الماءُ
دل‌های خویش را به خوردن و نوشیدن فراوان نمیرانید، که دل چون زراعت است وقتی آب آن زیاد شد می‌میرد.
غررالفصاحه – باب ل – حدیث 3978
حدثنا محمد بن موسی بن المتوکل (رض) قال حدثنا محمد بن یحیی العطار عن محمد بن الحسین بن ابی الخطاب عن علی بن اسباط عن عمه یعقوب بن سالم عن الصادق جعفر بن محمد علیه السلام قال: ثلث من لم تکن فیه فلا یرجی خیره ابداً من لم یخش الله فی الغیب و لم یرعو عندالشیب و لم یستحی من العیب
فرمود: سه چیز است که اگر در کسی نباشد هرگز امید خیری در او نیست. کسی که در نهان در خدا نترسد و در پیری از گناه نهراسد و از عیب شرم نکند.
امالی شیخ صدوق – مجلس شصت و چهارم – 8
ادامه‌ی روایت پیشین:
آن مرد گفت: « یا امیرالمؤمنین! کمترین چیزی که با آن مؤمن می‌شوند و کمترین چیزی که با آن کافر می‌شوند و کمترین چیزی که با آن گمراه می‌شوند چیست؟ »
ایشان فرمودند: « سوال کردی پس جواب آن را نیز بشنو. کمترین چیزی که با آن مؤمن می‌شود شناساندن خداوند به او، آنگاه او به ربوبیت و وحدانیت خدا اقرار کند و پیامبرش را به او بشناساند، آنگاه او به نبوت او اقرار کند و حجت او در زمین و شاهد او بر خلقش را به او بشناساند، آنگاه به طاعتش اقرار کند. »
گفت: « یا امیرالمؤمنین اگر نسبت به آنچه شما فرمودید جهل داشته باشد چه می‌شود؟ »
ایشان فرمودند: « بله! هنگامی که به او امر شد، اطاعت کند و هنگامی که نهی شد، از آن پرهیز و خودداری کند؛
کمترین چیزی که انسان را کافر می‌کند آن است که از چیزهایی که خداوند نهی فرموده‌اند، به عنوان دین خود قبول کند و با آن دین، تبرّی و توّلی کند و فکر می‌کند خدایی را بندگی و پرستش می‌کند که به او امر کرده است.
کمترین چیزی که انسان را گمراه می‌کند آن است که حجت خدا در زمین و شاهد بر خلقش را و کسی را که خداوند اطاعت کردن از آن امر کرده و ولایت او را واجب دانسته نشناسد. »
او گفت:« یا امیرالمؤمنین! آن‌ها را برای من نام ببر. »
ایشان فرمودند: « کسانی که خداوند آن‌ها را با خود و پیامبرش قرین کرده و فرموده است: اَطیعُوا الله و اَطیعُوا الرَّسول وَ اُلِی الأمرِ مِنکُم؛ از خداوند و رسول و اولی‌الامر خودتان اطاعت کنید. »
او گفت: « واضح‌تر برایم بگو. »
ابان بن ابی عیاش از سلیم بن قیس نقل می کند: از علی بن ابی طالب علیه السلام شنیدم که مردی درباره ی ایمان از ایشان سوال کرد، پس آن مرد پرسید : «یا امیرالمؤمنین از ایمان به من خبر بده تا بعد از شما از هیچ کس سوال نپرسم.»
امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: «مردی نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم رسید و آنچه را که تو از من سوال کردی، پرسید. پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم به فرمودند: بشین و ایمان بیاور!»
سپس علی علیه السلام رو به آن مرد کردند و فرمودند:« آیا می‌دانی که جبرئیل علیه السلام به شکل آدمی نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم آمد و سوال کرد: اسلام چیست؟ ایشان فرمودند: اسلام یعنی شهادت دادن به اینکه خداوند یکی است و محمد صلی الله علیه و آله و سلم رسول خداست و به پاداشتن نماز و زکات دادن و به جا آوردن حج بیت الله الحرام و روزه گرفتن در ماه رمضان و انجام دادن غسل جنابت. آن مرد پرسید: ایمان چیست؟ ایشان فرمودند: ایمان یعنی ایمان آوردن به خدا و ملائکه‌اش و کتابش و رسولش و حیات بعد از مرگش و مقدرات در شرّ و خیر و تلخ و شیرینش . هنگامی که آن مرد بلند شد، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: این شخص جبرئیل بود، آمده بود تا دین را به شما آموزش بدهد و هرگاه رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم به او سخنی می‌فرمود او می‌گفت: راست می‌گویی. جبرئیل پرسید: روز ساعت(قیامت) چه روزی است؟ پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: کسی که سوال را می شنود از کسی که سوال می‌کند عالم‌تر نیست. او گفت: راست می‌گویی.»
امیرالمؤمنین علیه السلام پس از آن فرمودند:« ایمان چهار رکن دارد: یقین، صبر، عدل و جهاد
یقین چهار شعبه دارد: شوق، شفق، زهد و انتظار؛ کسی که به بهشت اشتیاق دارد شهوات را فراموش می‌کند و کسی که از آتش ترس داشته باشد، از محرمات دوری می‌کند و کسی که در دنیا زاهد باشد تحمل مصیبت‌ها بر او آسان است و کسی که در انتظار مرگ باشد به سوی اعمال خیر می‌شتابد.
صبر چهار شعبه دارد: بصیرت به حجت، تأویل حکمت، شناخت عبرت و سنت پیشینیان. کسی که در فهم بصیرت داشته باشد در حکمت تبیین می‌کند و کسی که در حکمت تبیین کند، عبرت‌ها را می‌شناسد و کسی که عبرت‌ها رابشناسد، شناخت حکمت را تأویل و تفسیر می‌کند، عبرت را می‌بیند و کسی که عبرت را ببیند مثل این است که از پیشینیان است.
عدل چهار شعبه دارد: پیچیده‌های فهم، پوشش علم، شکوفه‌های حکمت و باغ حلم. کسی که فهم تفسیرکردن جمله‌های علم را دارد و کسی که علم دارد، شرایع حکمت را می‌شناسد و کسی که حلم دارد، در امرش افراط نمی‌کند و به‌وسیله‌ی آن در میان مردم حمید (حمدشده و ستوده‌شده) زندگی می‌کند.
جهاد، چهار شعبه دارد: امر به معروف و نهی از منکر، راستگویی در مکان‌های مختلف، غضب برای خداوند و دشمنی با فاسقین. کسی که امر به معروف می‌کند پشت مؤمن را محکم و مقاوم می‌کند و کسی که نهی از منکر می‌کند بینی فاسق را به زمین می‌مالد و کسی که با فاسقین دشمنی داشته باشد و برای رضای خداوند غضب کند، خداوند نیز به خاطر او غضب می‌کند و این، پایه‌ها و شعبه‌های ایمان است.»
کتاب اسرار آل محمد - بخش آموزش دین
قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم الایمان معرفة با القلب و اقرار باللسان و عمل بالارکان
عن أبی الصلت الهروی قال سألت الرضا علیه السلام عن الایمان فقال الایمان عقد بالقلب و لفظ باللسان و عمل بالجوارح، لا یکون الایمان الا هکذا.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: ایمان شناسایی دل و اقرار به زبان و کارکرد همه‌ی اعضای تن است.
اباصلت هروی گوید از امام هشتم پرسیدم: ایمان چیست؟ فرمودند: ایمان عقیده‌ای است در دل، گفتاری است به زبان، کرداری است با دست و پا، ایمان نمی‌باشد مگر چنین.
خصال شیخ صدوق - جلد یک حدیث 207 – صفحه 176
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :
الصَّبرُ ثَلاثَةُ: صَبرُ عِندَ المُصیبَةِ وَ صَبرٌ عِندَ الطاعَةِ وَ صَبرٌ عَنِ المَعصِیَةِ
صبر بر سه گونه باشد: صبر در مصیبت، و صبر بر طاعت (خداوند) و صبر در (برابر) گناه
غَرَرُالفَصاحه – باب ص-حدیث 3046
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :
صِفَةُ العاقِلِ أَن یَحلُمَ عَمَّن جَهِلُ عَلَیهِ وَ یَتَجاوَزَ عَمَّن ظَلَمَهُ وَ یَتَواضَعَ لِمَن هُوَ دُونَهُ وَ یُسابِقَ مَن فَوقَهُ فی طَلَبِ البِرِّ وَ إذا أَرادَ إن یَتَکَلَّمَ تَدَبَّرَ، فَإن کانَ خَیراً تَکَلَّلمَ فَغَنِمَ وَ إن کانَ شَرّاً سَکَتَ فَسَلِمَ
خردمند کسی است که با نادان بردباری کند، و از کسی که به او ستم کرده درگذرد و با زیردستانش به تواضع برفتار کند و از زبردستانش در راه نیکی سبقت بجوید، چون سخن بگوید بیندیشد، اگر نیک باشد بگوید و بهره ببرد و اگر بد باشد سکوت کند و سالم بماند
غَرَرُالفَصاحه – باب ص-حدیث 3066
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :
الصَرعَةُ کُلُّ الصَرعَةِ الَّذی یَغضِبُ فَیَشتَدُّ غَضبُهُ وَ یَحمَرُّ وَجهُهُ وَ یَقشَعِرُّ شَعرُهُ فَیَصرَعُ غَضَبَهُ
کمال دلیری آن کسی است که خشمگین می‌شود و خشمش سخت و چهره‌اش سرخ و مویش می‌لرزد، پس بر خشم خود چیره می‌شود.
غَرَرُالفَصاحه – باب ص-حدیث 3065
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :
الصّائِمُ فِی عِبادةٍ وَ إِن کانَ نائِماً عَلی فِراشِهِ ما لَم یَغتَب مُسلِماً
روزه‌دار تا زمانی که غیبت مسلمانی را نگوید همواره در عبادت است گرچه در بسترش خواب باشد.
غَرَرُالفَصاحه – باب ص-حدیث 3038