قعر زمین
چهارشنبه, ۲۹ شهریور ۱۴۰۲، ۰۶:۱۸ ب.ظ
داشتم پلههای مترو تربیت مدرس را نگاه میکردم
پنج بار پله برقی میخورد میآید پایین برای اینکه سوار خط 7 بشوی
پنج تا 10 متر، دست کم 50متر زیر زمین میآییم
50 متر! اصلا عدد کمی نیست
چون روی سر هر پلهبرقی سقف هست ما متوجه میزان ارتفاعی که آمدهایم زیرزمین نمیشویم
شابد اگر سقفی نبود این میزان قعر را میدیدیم دلمان بهم میریخت و اصلا حاضر نبودیم بیاییم پایین... این همه پایین برای رسیدن از مقصدی به مقصد دیگر
خیلی به مرگ فکر میکنم، به روزی که قرار است دفنمان کنند؛ ماکسیمم 10 دوازده متر زیرزمین سکنا خواهیم گزید؛ کاش سکونت خوبی باشد. مثل همین پایین آمدنها بدون ترس و وحشت؛ پر از نور
فکر میکنم به لحظه ابتدایی این سکونت
ای که گفتی فمن یمت یرنی
جان فدای کلام دلجویت
کاش روزی هزار مرتبه من مردمی
تا که بینم این رویت