بدون عنوان بیست

نتیجهٔ اقدام دیروزم منفی بود
البته این احتمال را می‌دادم
ولی دست کم خودم را در آینده سرزنش نخواهم کرد که چرا برای آن حتی یک قدم هم بر نداشتی و عنوانش نکردی؟

شاید اگر مورد آخر بی‌تاثیر بود باز هم تلاش می‌کردم ولی نمی‌توان دل انسان‌ها را عوض کرد و می‌دانم ادامهٔ تلاش من شایسته نیست

من هم که نتیجه را سپرده بودم به امام زمان. دیگر چه حرفی باقی می‌ماند؟ 

وقتی نتیجه را سپرده‌ام به ایشان یعنی اینکه هر طور ایشان بخواهند می‌تواند اتفاقات تغییر کند؛ او حتی می‌تواند خیال و دل و فکر افراد را تغییر دهد و حال که چنین شده یعنی ایشان چنین چیزی نخواسته و خب دیگر چه حرفی می‌ماند؟ هر آنچه که او اراده کند همان مطاع باید باشد. عمری توی جامعهٔ کبیره خواندم بابی انت و امی و نفسی. اگر راست بگویم باید به آنچه برایم مقدر می‌شود رضایت بدهم. تلاشم را هم که کردم.

اگرچه شاید تا مدتی که نمی‌دانم چه قدر خواهد بود دلسرد و بی‌روح باشم ولی دست‌کم پریشان‌حال و آشفته نیستم