اَفَلایَنظُرونَ اِلیَ الاِبِلِ کَیفَ خُلِقَت؟!

منظور اینه که فقط قرآن را می‌خوانند و آنچه که گفته عمل نمی‌کنند. مثل اینکه شما یه متنی رو بگیری و از روش بخونی.

بنده‌ی خدایی مثال می‌زد و می‌گفت فرض کنید شما رفتید دکتر و ایشون مطابق بیماری شما نسخه‌ای رو به شما می‌دهند تا بگیرید و دارو‌های آن را مصرف کنید. حالا شما آن نسخه را بگیرید و از روش بخونید؛ فایده ای به حال شما می‌کند؟ بعد ادامه داد که فرض کنید که شما آن نسخه را بگیرید و روی سر بگذارید و برید بهترین جعبه‌ی خاتم را سفارش دهید، گران قیمت ترین پارچه‌ی مخمل و ابریشم را سفارش دهید و نسخه را در آن بپیچید و درون جعبه‌ی خاتم قرار دهید و بگذارید بالای خانه‌ی تان آیا فایده‌ای به حال شما می‌کند؟ یا نه اصلا برید یک به یک کلمات نسخه‌ی دکتر را تحلیل و تفسیر کنید! تک تک کلمات نسخه را بررسی می‌کند که این فلان دارو که دکتر نوشته برای این مشکل بوده؛ این تجویز پزشک برای این دلیل بوده، اینکه دکتر دستور روزی nبار داده از روی چه سرّی بوده و ... بازهم فایده‌ای به حال شما نمی‌کند. تا نرود داروخانه و دارو را نگیرد و مطابق بر دستور پزشک مصرف نکند بیماری‌اش بهبود پیدا نمی‌کند.

و این حدیث از روزی خبر می‌دهد که مردم فقط قرآن را با حنجره‌هایشان می‌خوانند و وقتی پای عمل به آن پیش می‌آید از آن می‌گریزند. دروغ می‌گویند، پشت سر‌هم حرف می‌زنند، به همدیگر ستم می‌کنند و ...

البته اضافه کنم؛ آنچه مثال زدم نه بر به آن معنا بود که دیگر نرویم قرآن بخوانیم (مخصوصا در این ماه قرآن! که چه قدر حتی به خواندنش سفارش شده‌است) بلکه، درست آن است که قرآن مثل آن مردم که پیامبر خبر داده‌اند نخوانیم. بعد از خواندن، تدبر و سپس عمل کنیم.