ادامه‌ی روایت پیشین:
آن مرد گفت: « یا امیرالمؤمنین! کمترین چیزی که با آن مؤمن می‌شوند و کمترین چیزی که با آن کافر می‌شوند و کمترین چیزی که با آن گمراه می‌شوند چیست؟ »
ایشان فرمودند: « سوال کردی پس جواب آن را نیز بشنو. کمترین چیزی که با آن مؤمن می‌شود شناساندن خداوند به او، آنگاه او به ربوبیت و وحدانیت خدا اقرار کند و پیامبرش را به او بشناساند، آنگاه او به نبوت او اقرار کند و حجت او در زمین و شاهد او بر خلقش را به او بشناساند، آنگاه به طاعتش اقرار کند. »
گفت: « یا امیرالمؤمنین اگر نسبت به آنچه شما فرمودید جهل داشته باشد چه می‌شود؟ »
ایشان فرمودند: « بله! هنگامی که به او امر شد، اطاعت کند و هنگامی که نهی شد، از آن پرهیز و خودداری کند؛
کمترین چیزی که انسان را کافر می‌کند آن است که از چیزهایی که خداوند نهی فرموده‌اند، به عنوان دین خود قبول کند و با آن دین، تبرّی و توّلی کند و فکر می‌کند خدایی را بندگی و پرستش می‌کند که به او امر کرده است.
کمترین چیزی که انسان را گمراه می‌کند آن است که حجت خدا در زمین و شاهد بر خلقش را و کسی را که خداوند اطاعت کردن از آن امر کرده و ولایت او را واجب دانسته نشناسد. »
او گفت:« یا امیرالمؤمنین! آن‌ها را برای من نام ببر. »
ایشان فرمودند: « کسانی که خداوند آن‌ها را با خود و پیامبرش قرین کرده و فرموده است: اَطیعُوا الله و اَطیعُوا الرَّسول وَ اُلِی الأمرِ مِنکُم؛ از خداوند و رسول و اولی‌الامر خودتان اطاعت کنید. »
او گفت: « واضح‌تر برایم بگو. »
